Eindelijk was het zover: met een volgepakte auto vertrokken we richting Zweden, waar een langverwacht avontuur zou beginnen. Onze bestemming? Uppsala, een stad die vol ongeduld op ons wachtte.
Cédric vergezelde me als mijn copiloot, de ideale reisgezel die zorgde voor navigatie, drankjes, snacks en natuurlijk flauwe grappen om de tijd te doden. We hadden vier dagen uitgetrokken om van deze rit een ‘roadtrip’ te maken. Onze eerste stop: Bremen. Dit charmante oude stadje bood ons een welgekomen stop na een lange dag rijden. We genoten van het comfort van ons hotel en enkele hoogtepunten in het historische centrum. Het was een korte, maar welkome pitstop, waar we de tijd namen om goed uit te rusten en de omgeving met de fiets te verkennen. De landelijke omgeving van Bremen bleek jammer genoeg niet bijzonder fietsvriendelijk; de infrastructuur liet hier en daar wat te wensen over, vooral in vergelijking met wat ons de volgende dag te wachten stond…
De volgende dag staken we de grens met Duitsland over en vervolgden we onze reis richting Denemarken. We doorkruisten het golvende binnenland van het land der Vikingen, sfeervolle havens en eindeloze stranden. Aan het uiterste puntje van dit prachtige land lag onze volgende tussenstop: Kopenhagen. Net buiten het centrum verbleven we in een knus tuinhuisje dat eigendom was van een zekere Rune, het was er klein maar we hadden alles wat we nodig haddden, al was het bed wat klein voor twee 🙂 . Zoals in Bremen haalden we ook hier meteen onze fietsen van de auto om de omgeving te verkennen. Waar we in Bremen nog goed moesten opletten voor het drukke verkeer en putten in de wegen, was Kopenhagen een waar paradijs voor fietsers. Kilometerslange fietssnelwegen, breed en uitnodigend, leidden ons door en rond het bruisende stadsleven van deze Deense hoofdstad. Na een fantastische fietstocht gingen we de 17e verjaardag van Cédric vieren met een heerlijke pizza op een pittoresk pleintje in het centrum terwijl de avond over de stad viel.
De volgende dag was het moment daar: we reden via de indrukwekkende Öresundbrug Zweden binnen. Langs de westkust vervolgden we onze weg door Malmö en Helsingborg, richting een afgelegen dorpje ten zuiden van Göteborg. De rustige wegen van Zweden waren een waar genot om op te rijden, met prachtige uitzichten op heuvels en zee. In Kållered vonden we een chalet aan de rand van een bos, zo afgelegen dat we het enkel via grindwegen konden bereiken. De natuur was hier adembenemend: torenhoge naaldbomen en schijnbaar eindeloze meren. Veel tijd om ervan te genieten hadden we niet, want de volgende ochtend moesten we alweer inpakken voor de laatste etappe van onze reis: Uppsala.
Na een lange rit van ongeveer 500 kilometer arriveerden we eindelijk in de stad van eeuwenoude universiteitsgebouwen, de majestueuze kathedraal en een levendige studentencultuur. Wat een verademing was het: de stad ademt rust en toch bruist het van het leven, de mensen zijn er ongelooflijk vriendelijk. Mijn kamer ligt in het hart van de stad, waardoor alles binnen handbereik is. Diezelfde dag arriveerden ook papa en Henri in Uppsala met het vliegtuig. Samen ontdekten we de stad en genoten we van een diner in een gezellig Italiaans restaurant naast het universiteitsgebouw.
De volgende ochtend aten we met z’n vieren ontbijt in het hotel. Daarna namen papa en Henri de auto terug naar België. Nadat zij vertrokken waren, gingen Cédric en ik naar de IKEA om mijn kamer nog wat verder in te richten. ’s Avonds bereidde chef Cédric een heerlijke pasta, waarmee mijn keuken meteen een waardige start kreeg.
Op de laatste dag voordat Cédric vertrok, maakten we een uitstap naar Stockholm. De Zweedse hoofdstad ligt op slechts een halfuurtje met de trein en was dus een must-see. We hadden een afspraak met een lokale gids die ons het historische stadscentrum zou laten zien. Stockholm is een geweldige stad; de gebouwen en de rijke geschiedenis stralen iets geweldigs uit. Bovendien wordt de stad volledig omringd door water, met verschillende eilanden die elk hun eigen verhalen en culturen waarborgen. Dat maakte de stad uniek. Na een drukke dag sloten we onze reis af met een avondwandeling en een stop in het ‘bierhuis’ net onder mijn kot.
Het was een fantastische week, vol nieuwe ontdekkingen, maar nu begint het echt. Met iedereen terug in België is het aan mij om nieuwe vrienden te maken in deze prachtige omgeving. Ik heb er ongelofelijk veel zin in!
Ik zal proberen iedere week een verslagje te maken van mijn ervaringen en verhalen…
Veel groeten,
Louis
